Wady wrodzone strzemiączka stanowią jedną z przyczyn niedosłuchu u dzieci. Mogą być rozpoznawane późno, niekiedy dopiero podczas badań przesiewowych przeprowadzanych w wieku szkolnym. Ich leczenie nie jest łatwe.
Spis treści
Prawidłowe strzemiączko
Prawidłowe strzemiączko składa się z odnóg, podstawy oraz główki, która łączy się z drugą kosteczką – kowadełkiem. Jest ono najmniejszą kosteczką w organizmie ludzkim. Wykonuje tysiące drobnych ruchów na sekundę przenosząc dźwięki do ucha wewnętrznego. Obraz prawidłowego strzemiączka poniżej na ryc. 1.
Wady strzemiączka
Na zdjęciach poniżej przedstawiono częściej spotykane wady strzemiączka.
Zaburzenia słuchu
Zaburzenia słuchu występują najczęściej w postaci niedosłuchu przewodzeniowego różnego stopnia (lekkiego do ciężkiego). Gdy wada taka występuje tylko po jednej stronie nie powoduje istotnych zaburzeń rozwoju mowy. Dlatego też niedosłuch taki może być wykryty przypadkowo, podczas badań okresowych w wieku szkolnym lub później. Wada słuchu występująca po obu stronach zwykle diagnozowana jest wcześniej.
Tomografia komputerowa
W rozpoznawaniu wady strzemiączka bardzo pomocne są badania dodatkowe, a zwłaszcza tomografia komputerowa wysokiej rozdzielczości HRCT kości skroniowych. Na zdjęciu poniżej widoczne jest pogrubienie odnogi tylnej strzemiączka.
Postępowanie lecznicze
Postępowanie w wadach strzemiączka zależy od rodzaju wady, czynników współistniejących oraz głębokości niedosłuchu. Leczeniem chirurgicznym powinien zająć się otochirurg z dużym doświadczeniem. Operacja może polegać na odbudowie części kosteczki, interpozycji pozostałych fragmentów łańcucha kosteczek lub zastosowaniu sztucznych protezek zastępujących własne uszkodzone czy nieruchome (jak przebiega operacja stapedotomii).