Spis treści

Więcej informacji o wysiękowym zapaleniu ucha środkowego u dzieci oraz leczeniu operacyjnym:

Opis

Dreny wentylacyjne jamy bębenkowej zakładane są operacyjne w celu zapewnienia prawidłowej wentylacji ucha środkowego w przewlekłym wysiękowym zapaleniu ucha środkowego, kiedy inne metody nie są skuteczne. Dreny wentylacyjne pozwalają także na stabilizację osłabionej błony bębenkowej. Istnieje wiele rodzajów drenów wentylacyjnych. Można je podzielić na dwie główne grupy – dreny wentylacyjne zakładane na określony czas, które wypadają samoistnie oraz zakładane na dłuższy okres kilku lat, które usuwa się zwykle operacyjnie.

Przypadek I

Na zdjęciu widoczny jest dren założony w prawym uchu u dziecka z przewlekłym wysiękowym zapaleniem ucha środkowego. Drenik ten składa się z politetrafluoroetylenu, ma małą średnicę i wypada samoistnie. Zakłada się go w przedłużeniu rękojeści młoteczka. Po okresie kilku do kilkunastu miesięcy dren przemieszcza się stopniowo w kierunku brzegu błony bębenkowej w końcu wypadając do światła przewodu słuchowego zewnętrznego, skąd może być usunięty w ambulatorium. Czas obecności drenu wentylacyjnego pozwala na wygojenie ucha środkowego. Często zabieg taki wykonuje się wraz z operacją migdałka gardłowego. U dzieci drenaż wentylacyjny zakładany jest w znieczuleniu ogólnym, natomiast u dorosłych może być założony po znieczuleniu miejscowym błony bębenkowej (ryc. 1).

Ryc. 1 Dren wentylacyjny jamy bębenkowej typu Mikołów

Przypadek II

Na zdjęciu poniżej widoczny jest dren założony w lewym uchu u dziecka z przewlekłym wysiękowym zapaleniem ucha środkowego. Drenik ten składa się z dwóch kołnierzy – zewnętrznego (widocznego na zdjęciu) oraz wewnętrznego (schowanego w jamie bębenkowej) o większej średnicy, dzięki czemu po założeniu utrzymuje się przez kilka lat. Ma on większą średnicę niż dren zakładany czasowo. Zakłada się go również w przedłużeniu rękojeści młoteczka. Czas obecności drenu wentylacyjnego pozwala na wygojenie ucha środkowego. Zabieg taki wykonuje się w nawracającym zapaleniu ucha środkowego z destrukcją błony bębenkowej, oraz gdy poprzednio zakładano kilkukrotnie mniejsze dreny. U dzieci drenaż wentylacyjny zakładany jest w znieczuleniu ogólnym, natomiast u dorosłych może być założony po znieczuleniu miejscowym błony bębenkowej. Po okresie kilku lat, jeśli nie ma stanów zapalnych dren można usunąć wykonując jednoczasowo operację odtworzenia błony bębenkowej, ponieważ pozostaje po nim perforacja (ryc. 2).

Ryc. 2 Dren wentylacyjny z silikonu typu Paparella II

Przypadek III

Na zdjęciu poniżej widoczny jest stan po tympanotomii, ucho prawe, dziecko 7-letnie. Po wykonaniu tympanopunkcji do światła przewodu słuchowego wydostała się wydzielina będąca pod dużym ciśnieniem w uchu środkowym. Wydzielina ma gęstą konsystencję, kolor bursztynowy. Po usunięciu jej wykonano założenie drenu wentylacyjnego celem dobrej wentylacji ucha środkowego. Dobrze widoczne są również zmiany tympanosklerotyczne w postaci zlewających się białawych plam na błonie bębenkowej. Dziecko zgłaszało ciągłe bóle tego ucha oraz uczucie rozpierania, było leczone z powodu nawracających infekcji ucha w tym ostrych (ryc. 3).

Ryc. 3 Wysiękowe zapalenie ucha - stan po tympanopunkcji